On Yedi

On yedi yaş gibi güzel bir zaman dilimi var şu dünyada bilirsiniz dimi? On yediye henüz ulaşamayanlar, o kadar şanslısınız ki.. Aynı şeyi şuan on yedi de olanlar için söyleyemeyeceğim. Üzüntüden perişan olabilirsiniz, size hak verebiliyorum. Çünkü siz de bu yaşın bu senenin nasıl geçtiğini anlayamadınız değil mi?

On yedi yaşım benim içinde çok önemliydi. Zaten benim hayatım sıfırdan on yediye kadar, onsekizden sonrası tamamen cehennem. Bu arada on sekizden öncesini arada paylaşıyorum, cehennem dediğim noktayı siz düşünün. Neyse, sikerim acitasyonunu diyorsunuz arada duyuyorum ama demeyin, hayat olum bu senaryo gibi düşün; yazılmışız en hakikatli şekliyle.

Onca yıl biriktirdiklerimi bir senede kullanmayı yeğlemiştim o zamanlar, yani on yedinci yaşımın planını da yapmıştım. Hemen hemen tutmuştu da ha, yavaş yavaş tribünleri bırakmaya başlamış kadınların tribünlerine doğru tezahürat yapmaya başlamıştım. E birde ergenliğin verdiği abazalık var, düşünün siz gerisini. Gerçi ben bir yönden şanslıydım, o senem genelde Laleli civarında geçti, haftada iki defa kesin uğruyordum. Arada arabayla boş dolanıyor, sokakta dolanan hayat kadınlarına laf atıp geyiğin dibine vuruyoduk. Tabi arada transların saldırısına uğruyorduk ama onlarda işin tuzu biberiydi. Bir trans size falçata çekmediyse kendinizi İstanbul’lu bellemeyin lütfen.

Bundan sonrası biraz ağırdır arkadaşlar, küfür filan vardır; rahatsız olanlar olur diye uyarayım dedim.

                              

İstıklal’de bir transla tanışmıştım o sene. Tanışmam da yine bir laf atmayla başladı ama bu sefer o bana laf attı. “Naber topitop, yalayayım mı seni” dedi. Ters ters bakınca, “ne bakıyon lan domdom, beğenemedin mi” dedi. Tabi o zamanlar iki büyük baş hayvan gibiyim. Bi doksanbeş kilo filan varım, e boyum da 1,80, siz düşünün. Şehrin ortasında bir boz ayı gibi dolanıyorum. O zamanların modası saçlarımı ortadan ikiye ayırıyorum tabi o zamanlar saçlarım var. Yürüdüm yanına, inceden bir gülümseme attım. Yüzümdeki şevkati görünce o da yumuşadı. Artık potansiyel bir müşteriydim. Kaçırmak istemezdi elbette. Aramızdaki mesafe iki adımlık kadar kısalınca sesini biraz daha kadınsı yaparak; “arkadan 25, oralla beraber sana elliye olur yakışıklı” dedi. Lafı bittiğinde daha önceden yarıda söndürdüğü sigarasını yaktı.

“Araban var mı?” dedi.
“Yok” dedim.
“Nerede iş görürsün” dedi.
“Sadece kızlarla ilgileniyorum, olmaz” dedim. Demez olaydım. Asıldı yüzü. Yanına Ceren adında biri geldi. “Bu olur mu” dedi. “Bak bu olur, ama yirmi liram var sadece” dedim. Küfür etti, ne dedi anlamadım. Çekti gitti yanımdan, giderken Ceren’in saçını çekti. Elimde ki efes şişesini fondipleyip yerde parçaladım. Arkadamdan biri kafama okkalı bir şekilde vurdu. “Havanı sikerim piç, topla o kırıkları yoksa götüne sokarım” dedi. Kim olduğunu yine anlayamadım, o da büyük ihtimalle transtı. Yerde un ufak olmuş bira parçalarını toplamaya çalıştım. Yerde ki halimi görünce makaramı yaptılar, gülmeye başladılar. Ceren geldi yanıma, konuşunca onun da trans olduğunu anladım. 

Yanına bir kadın daha geldi, o kadın geldiğinde korktum. Çünkü kadın çok korkunçtu. O yaşıma kadar hiç yaşlı ve çirkin trans görmemiştim. Bilal geldi. “Bi şey çalmadın dimi lan” dedim. Sonrasını hatırlamıyorum, kafama sert bir şeyle vurdular. Uyandığımda yüzüm yapış yapıştı. Fruko gazozla uyandırmaya çalışmışlar beni, yüzüme dökmüşler. O yaşlı trans ayıldığımı duyunca vakit kaybetmeden yanıma geldi “bak arkam hâlâ iş görür, sana on milyona olur” dedi. Korkum biraz daha arttı. Lafa gelince İstanbul’u siker atardım ama, öyle bir yere düşmüştüm ki hakikaten korkudan zangır zangır titriyordum. Kafama kim nasıl vurdu o'nu bile sormaya korkar olmuştum. Bilal sığırı da çoktan avare avare dolaşmaya başlamış, damsız girilen barlara girip, çerezlerden çalmaya başlamıştı.

 Yine de kendimi bozmayıp yekten müsaade istedim. O bana küsen transın yanına gittim. Başka bir erkek bulmuş onunla konuşuyordu. Yanında ki lavuk gülerek gidince, peşinden o da gülmeye başladı. Keyiflendi diye yanına gittim. Meğer ağlıyormuş. Enteresan sesler çıkarmaya başladı. “Böyle hayatın amına koyayım” dedi. “Bende olmayan o koca deliğe bacağımı sokayım” dedi. Kendisinde olmayan o organla ilgili türlü türlü küfür etti yanımda. “Ben önce küfür ederim tosunum, sonradan cümleyi o küfre göre yerleştiririm” dedi. Hiç unutmam – hiç unutmayacağım bu anı. “Otuz liralık sakso çekmezsem otuz liralık ekmek yiyemem” dedi. Bu benzetme beni de benzetti. Hem benzetti, hem tüm dünyayı gözümün önünde rezil etti. Berbat bi diyar burası. Çok berbat.

En son, son iette ye yetişmek için depara kalkarken birden arkamı dönüp adını sordum. “Emel” dedi. Ama sen Emrullah diyebilirsin.