Zamanında Manga grubunun bir parçası vardı, söze bu parçanın anlamı ve aslında verdiği net mesajla girmek istiyorum. Giderek köleleşiyoruz fark ediyor musunuz. Giderek bir şeylere bağımlı oluyoruz. Aynaya baktığımızda belki daha çok şeyler kattığımızı düşünüyoruz kendimize ama halbuki her şeyden bir tutam kata kata kendimize hiçbir şeyi tamamlayamadığımızı bir türlü göremiyoruz.
İşte birbirinin yüzüne gülümseyip arkasından gıybetin dibine vuran tipler, sokakta birbirine donuk anlamsız bakan göz temasları, selamlaşmalar. Topluluk içine girdin mi herkesin elinde bir akıllı telefon. Kim kiminle ne yapmış o onu yalamış bu bunu yutmuş, bu şu tiviti atmış, şu lavuk şu hatunu sikmiş, şunun şu kadar parası varmış bla bla bla...
Çok korkunç bir nesil türüyor. Sadece sosyal medya aracılağıyla nefes alabilen, sadece onlar sayesinde konuşabilen fakat yüz yüze gelince ağzını açıp tek kelime edemeyen, silip donuk sevimsiz bir nesil geliyor. Yeni nesilden kastım şimdilerin yirmili yaşları.. Öncesi zaten felaket.
Öyle bir zamandayız ki ölümlere alışıyoruz. Göz göre göre düzülürken inançlarımız, birileri ceplerine paraları indiriyor, oğullarına gemicik alıyor, on sene çalışınca anca elimize geçecek parayla birilerine rüşvet niyetine hediyeler alıyor. Bizler ayın sonunu nasıl getireceğiz diye oradan buradan kısayım derken tamamen kaybolurken birileri buzlu bademleri götüne sokuyor.
Dediğim gibi herkes kendi derdinde. Zaman geçiyor, hemde çok hızlı. Hüznümüzün tadı bile değişti. Önceden çok sert ve değişik haz alırdım hüzünden.Yok şimdi yok, ne şarkılarda var o tat ne de etini dişlediğim kadınlarda. İlk seviştiğim kadınla sonuncusu arasındaki uçurum, belkide yedi bölgeyi yedi şehri tek tek adımlarla gezecek kadar çok. O diri ve benim parçam olan, ergenlikte "ateş ediyooor emuğa koyim" diye sık sık ele alarak oraya buraya sıçrattığım etim şimdi sonradan eklenmiş gibi. Sadece penisimi kastetmiyorum. Beynim, kalbimde öyle. Sanki bir et parçası olarak dünyaya gelmiş ve sonradan organlarım teker teker eklenmiş gibi. Son kullanma tarihim geçmiş olacak ki tek tek hepsi gitti. Hayır, öyle bakmayın. Hâlâ ele avuca geliyor, yok be oğlum öyle bakma her ikisi de.
Yazarak çoğalacağım derken yazarak eksilmeye başladım. Büyük puntoyla ve kalın en bold'undan yazılmış gibi eksildi tonerim. Buralara uğrayamadık, eksildik dedik tamamlamak için aradık durduk.
Velhasıl, başlığa geleceğim. En başa dönüyorum, dedim ya robotlaştık diye. Sanırım buralar da oralardanmış. Panelden istatistiklere bakınca görüyorum. Bir "hey" demeden, hey sesi gelmiyor anlaşılan sizlerden. Sadece sesiniz değil ayak sesinizi de duyamıyorum. Arada bir kaçınız olmasa demek ki anca çürüyünce anlayacaksınız yok olduğumu.
Neyse, gidin de tivitırınıza bakın. Belki layk almışsınızdır.
muck.
