Bir mimdur oy beş mimdur

Kar geldi..

Ve ne yazık ki bir çok karlı fotoğrafın altında kaldım. Beyazı gören hemen ilk fırsatta hiç durmadan , nefes almadan , şipşaakk . Benim hiç kar manzarası eşliğinde fotoğrafım olmadı biliyor musunuz.. ne büyük eksiklik .

Amaa ne yalan söyliyeyim (hakikaten ne yalan söyliyeyim) kar yağışı eşliğinde el ele gezinen çiftleri kıskanmıyorum(vuuuhhh). Ama en azından şu yollarda ki buzlar çözülene kadar elleri birleştirmeyin , maazallah çanağı kırmak da var değil mi. Bugün tam yanımda altlı üstlü komple deri giyinen bir bayan düştü laapps diye, tuttum kaldırdım bana baktı ve dedi ki “ hadi hadi tutma kendini gül “ .  “ Gülecek bir şey mi var bayan iyimisiniz “ dedim. “ Ben olsam gülerdim “ dedi gitti , amacı neydi anlayamadım. Yalnız neticesi birkaç gün iş göremez raporu alabilir :).

Bloğuna girmeden önce o blog resmiyle kaslarıma baktırtan (bütün kızlar toplandık resmi :d) Tosbağanın Dünyası beni şettirmiş mimlemiş sağolsun. Ona buradan da diyorum ki , kimsenin lafına bakma , kafaya da şapkadan başka bir şey takma soğuk havalarda lazım olur :) . Soru neydi ?

Neleri Özledin..

Oyy oy.. Özlediklerim öyle çok ki.. Kaybettiğım arkadaşlarım dostlarım.. beni bırakıp uzak diyarlara gidenler sizleri unutabilir miyim hiç. Sol yanımda ki közünüz hala ateşini koruyor be dostlar..

İçten gülümsemeyi çok özledim , kafamda acaba olmadan yaşamayı..

Karşılıksız sevilmeyi, bir omuza başımı yaslamayı..

Geleceğe umutla bakmayı , ileriyi bırak yarını bile düşündüğümde içinde olan o huzuru..

Arabada sevişmeyi.. camın buğusuna hayallerimi yazmayı..

Misket oynayamayan ahh o çocukluğum.. Kiraz ağacında ki o hallerim

Düşmelerim , kalkmalarım..

Yarım kalmışlarım..

Susmalarım

Ağlamalarım

Kaçışlarım

Kaçmalarım..

Sizi çok özledim..

Nesrin , pire kızı , Melek Bahar hadi bakalım sıra sizde..