Parçalanmış Gülüşler

Şairin halinden şairler anlar

Anlamayanlara kızmıyorum ama

Odunluk baki ise sadası hoş olmuyor..

Iki gram duygu döküyorsun kağıda

Buhar olup uçuyor....

Yahu diyorsun bu kızışmış odunlar,

Şu budakli kereste

Nasıl olur da babası olur bu bembeyaz,

Şu duygu yüklü kağıtların..

--Kusura bakma ağac kardeş, sözüm meclis tatilinde zaten--

Milliyeti olur mu bir kavağın?

Ya da cinsiyeti bir kütüğün?

Yok yaa !

Anan ana kralicemi senin?

Kral çıplaksa şaşmamalı yani..

Yani kısacası bu harf kalabalığını, bu alfabeyi

Anlarsa Şair anlar, gerisi yalan anlar.

Bir çiceğin söylediği türküyü

Kim duyabilir ki bir Şairden başka?

Hangi yontma taş numunesi seyrederki bulutlarin dansını?

Yıldız kayarken orgazm olan amipleri saymiyorum bile

Ve sevda...

Inadina, ölesiye, öldüresiye sevda!

Öylesine yaşansada..

Şairler olmasa ayrıliklar yetim kalırdı,

Acılar kimsesiz,

Bütün türküler enstrümantal,

Şarklıların gözü kör

Ve bütün şiirler ateist olurdu...

Bu bındıldağı olgunlasmamış kıtada

Yaşanan her gayri resmi çiftleşmenin adı Sevda,

Soyadını bilmiyorum,

Yırtılmış bir fotoğraf gibi birşey olmalı sonrası,

Parcalanmıs gülüsler...

Yine de ağlayan bir cocuk resmi geliyor gözlerimin önüne

Eskiden otobüslerin arkasina yapistirirlardı

Eskiden, sevdalar cocukları böyle ağlatmazdı

Ve bu Sair hayatının en cıvıl cağında vesair olmazdı

Sair olmasaydı eğer..

--Bir dakika bile durasım gelmiyor şu dünyada

Gözlerimdeki o cocuk vize vermese--

Ben kadınları felsefe okurken sevdim

Geometri ve matematiğin en yakıştığı canlılardı

Ama hayatta en hakiki mürsit

Ve egemenlik kayıtsız sartsiz erkeğindi..

Rosa Lüxemburg gibi olmasa da

Ana gibi vefalı olsun, eli nasirlı, ter koksun

Ama bir kadınım olsun, ben de erkeği..

Ne bilirdim bu kadar erken tanıyacağımı Ihaneti

Ihanet, eski, modasi gecmis bir kadin adı gibi

Ihanet, Ahmet, Mehmet gibi

Cinsi cibilliyeti yok!

Üzerime sinen bir gölge gibi takip ediyor beni

Ve ben anladım ki kadını da, erkeği de aynı avrupada

Anladım ki akıl ve yürek,

Göbek deliğinden bir karış aşağıda taşınıyor burada

--Inanmiyorsan ölc!--

Artik deplasmanda yaşanıyor sevdalar

Tribünler boş, sahada `haydi bastir`sesleri

Kim derdi ki

Oksijen tüketen iki biyolojik canlinin Grekoromeni

Getirecek bu dünyaya bir melegi..

Ve kim derdi ki, o melegin ağlayan fotoğrafi asılacak

Çocukluğumun otobüslerine..

Şairler ağlamaz,

Ağlar bir melek otobüs camında..

Meleğin babası yollu, anası belli

Otobüs kendi yolunda

Ve Şair otobüsün direksiyonunda

Benim babam hic ölmedi ve hic cocugum olmadi benim

Hic evlenmedim, güvenmedim Ihanet`e

Yirmiüc yasinda ve hala cobanlik yapiyorum yüregime..

Hicbir kadinin kurdugu cümlenin hakiki öznesi olmadim,

Kaşının yayında Vivaldi çaldığım bir cennet firarisi de olmadı,

Hicbir kadının kehribar kokusu bir geceden fazla kalmadı benimle

--Bulmus Tarla Palas`i yatiyor belesten,

Malum deplasman muhabbeti..--

Insanin böyle hayatı olunca

Tadımlık Anzer balına rağbet cok oluyor..

Sağol ama olmuyor,

Müşteriler memnunda

Gayrisafi hasıladan payıma hep Hiyanet kaliyor..

--Ihanet`in teyzesinin kızı, tanırsın..--

Hele o rüzgar gülü,

O kehla gülüşlü, rahvan at misali huri

Gönlümün gecekondusunu yıkıp, apartman yapmak istedi

Bilmiyor ki bu dağınık yatak kılıklı herifin çocuk yüreği

Ruhsat vermiyor bu binaya..

Bakarsan bağ, bakmazsan şair olurum, diyorum

Iyi, öl, diyor aşifte!

Acılar damlaya damlaya şair olurmuş

Bende şair ölüyorum..

Otobüs camındaki meleğin gözyaşları kurusun diye

Yürek fırınında, yüksek ateşte ısıtıyorum tebessümleri..

Dudağımdan aşağıya bir karış alıyorum sag elimle

Şiir gibi yaşayabilecek bir şirin`e verilmek üzere

Sol memenin altina gömüyorum güleryüzlü bir cocuk resmini

Dedim ya, şair´in halinden, Sairler anlar

Gel gör şu halimi, gerisi yalan anlar..

Kaşınin yayında Vivaldi çalip,

Kehribar kokusuyla narkoza gireceğim,

Gözleri Buğu Gölü bir cennet firarisi arıyorum

Eger sensen,

Seni bekliyorum..

--Inanmiyorsan gel! --

Mart 2011.