- GECENİN BİR VAKTİ - [ Tüm Seri ]

Bloğumu takip edenler bilir. Bundan 3-4 ay önce filan bi gaza gelmiştim. Hergün "Gecenin Bir Vakti" ile başlayan ve o gece için içimden geçenleri yazmıştım seri halinde. Sonradan onları toplayıp tek olarak vericektim ama unuttum. Hazır aklıma geldi paylaşayım dedim.

-GECENIN BIR VAKTI-

Gecenin bir vakti düşmüşüm yollara, duygu sömürmüşüm,

İçimde tuhaf bir burukluk..

Eski bir türkü terennüm etmekte dudaklarımda,

"Mektup selam söyle benden sılaya, Söyle benim için de eller ağlasın oy, Yıkılası dağlar oy.. "

Hayyam`ı dinledim bu aksam, Ahmed Arif`i,

Hem de mum ışığında,

Hem de elimde bir şarap kadehi, yanımda bir melek,

Anasını satılığa çıkardığımı dünya fark etmemiş olsa gerek..

Hala yaşıyorum, üstelik, acemi bir şair müsveddesi olarak bu gecenin şiirini yazıyorum, Ve dilimde eski bir türkü terennüm etmekte hala..

 "Eledim buğdayı seçtim daneyi, Bu gönül de sevdi o bir daneyi oy, Zalim eller oy...."

 Gecenin bir vakti,

Yorgun olduğumu, yaralı olduğumu unutup,

Anasını satmışım dünyanın..

Ve o melek elimden tutmasa da alıp bir başka dünyaya götürmüş beni,

Ve yorgun yüreğim gözyaşı kadar sessiz bir türkü söylemekte.

Ve bir genç elinde şarap kadehi,

Mum ışığında duygu sömürmekte..

Bildiğim kelimelerle neler anlatabileceğimi bilmiyorum,

Binbir sene de yaşasam dolu dolu,

Bu aksamı da unutabileceğimi sanmıyorum,

Hani hasret dolu bir mektup almışsın da sevdiğinden,

Tekrar tekrar okuyorsun..

Ya da bir daha dönmeyeceğini bile bile giderken,

Son dakikalar geçmesin istiyorsun..

Gecenin bir vakti,

Düşmüşüm yollara, içimde tuhaf bir burukluk,

Ve eski bir türkü terennüm etmekte dudaklarımda,

"Eğer gurbet ele gider dönmezsem, uzaktır aramızda yollar ağlasın oy, yıkılası gurbet oy " 

Sana yollardaki bir genci anlatmak isterdim ya, zor be canim..

Hani eski bir türkü alır götürür ya bazen, iste ben oradayım,

Hani gözlerim dalar ya birden, bil ki uzaklardayım..

Sana beni bir çırpıda anlatmak isterdim ya,

Ya da sana seni anlatmak;

O kadar sıcak, o kadar sevecen, o kadar hak etmiş bir sevdayı..

Hani aksama kadar çalışmaktan ağır bir yorgunluk çöker ya üstüne,

Hani birden, kendiliğinden, öylesine doğal kapanır ya gözlerin,

Ya da öylesine acıkmışsın ki çalakaşık gidiyorsun çorbaya,

Ve tavsan kanı bir çay yudumlamak sonraya,

Hani sevdiğin bir yemek, bir giysi..

Inan abartma değil benimkisi!

Hani küllenmiş bir yara acıtır ya insanı,

Ya da acı veren bir yaranın küllenmesi gibi,

Öylesine rahat, öylesine doğal, öylesine yürekten kabullenmek seni..

  Zor be canim, çok zor..

Bilirim zordur anlamak beni..

Duygusuz bir insan, boş bir çuval gibidir bilir misin ?

Bilirmisin bakan gözler nasıl görmez, nasıl uçar sevda kuşu

Nasıl konar gönüllere, neler anlatır, neler yaşatır yorgun yüreklere?

Duygu sömürülmez güzelim, duygu paylaşılır.

Duygu anlatılamaz, duygu yaşanır....

Zor, hem de cok zor,

Anlamak, yaşamak, yaşamadan anlamak çok zor..

Gecenin bir vakti bir ömür saklanır göz kapaklarımda,

Sen ister maviş maviş bak, ister yeşil yeşil, ister ela ela,

Görebilmek dünyayı bütün çıplaklığıyla,

Zor be canim..

Görmek bilinç işi,

Yanlış anlama, bir kedi de görür dünyayı, yahut bir kuş..

Sen bir kedinin üzüntüsünü bilirmisin sahiden.

Bir kuş nasıl türkü söyler, nasıl ağlar, nasıl güler bilirmisin..

Bilirmisin insan nasıl şakır bülbül gibi, nasıl korkar vurulmaktan bir serçe, bilir misin? Vayyy be güzelim,

Bilirmisin kızamam kimseye, küserim kendime alır başımı çeker giderim,

Ve büyük yeminler ederim bir daha dönmemeye..

  Anlatamadım sana biliyorum,

Biliyorum ki bu kadar laf, bu kadar cümle fazla gelecek,

Sen de gittiğinde, büyük bir gürültüyle yalnızlığım geri dönecek,

Acılar çeneme vurmuş benim bakma sen,

Yüreğimde bir volkan patlar ki bazen,

Ve kor ateş bir beni yakar bilmezsin...

Duygu sömürüsü değil be gülüm akşamın bir vakti yaptığım,

Yerin dibine batsın dünyanın bütün şiirleri, şarapları ve mum ışıkları..

Beni yanlış anlama,

Hani bağlanacaksam da sana, alınteriyle, namusluca, özgürce olsun isterim her şey,
İsterim ki güneşi beraberce içelim sabahlarda,

Bir çocuk saflığıyla sevmek, bir çocuk saflığıyla sarmak seni,

Ve bir çocuğun gözlerinde görmek gözlerini…

.  Gecenin bir vakti,

Ne elimde şarap kadehi,ne bir mum ışığı,

Ne de gözlerini gözlerimin önüne getirecek bir ay ışığı kaldı yollarda.

Ve Hayyam ve Ahmed Arif anlatadursunlar sevgiyi..

Bir genç hala duygu sömürmektedir simdi.

Ve o melek eski bir türkü terennüm etmektedir simdi,

Ve türküler, türküler off çeker dağlara

Ve yıkılır dağlar..

Ve ben bilirim ki, anamdan gayrısı ağlamaz bana..

Gecenin bir vakti,

Ölçeğine sığamayan bir yürek hızlı adımlarla yürümekte,

Yabancı sokakların sert kaldırımlarına hıncını tükürmektedir,

Ve isyan sürgün bir yürekte yeniden bilenmektedir..

Yürekler yeniden sürgün edilmektedir yalnızlığa

Ve yalnızlık, hasret olup akmaktadır bir kadeh şarapla ıslanmış dudaklarda.

Şiirler üşümektedir,

Ve sahibini arayan bir yürek, ısınmaya çalışmaktadır mum ışığında,

Ve meleklerin kumdan yapılmış sahte sarayları,

Gözyaşlarıyla sessizce yıkılmaktadır..

Ve cennetin tam ortasında Tanrıları kan tutmaktadır..

  Gecenin bir vakti , umutlar tüketilmektedir haybeye.

Haybeye geçip gitmektedir zaman,

Ve arpa boyu kadar uzun bir yol vardır yürünecek,

Dürülecek defterler, görülecek hesaplar vardır daha,

Ve daha acemi bir kalem cansız duygular yazacak bomboş sayfalara,

Ve ince elenip sık dokunacak,

Ve bir gencin koparılmış yüreği, darası alınmamış bir terazide tartılacak,

Belki umutları tüketilmiş bir dünyanın kefesi,

Belki cansız duyguların kağıt üstündeki resmi ağır basacak..

Ve bir gün gelecek, yıllanmış umutların tadında bir şarap akacak kadehlere..

Sokaklar, kaybolmuş bir genci arayacaklar.

Ve o genç başka diyarlara göçecek belki,

Ve belki yine şarap içecek, yine duygu sömürecek,

Ve belki de tanıyamadığı için kendi sesini,

Geldiği gibi yine sessizce gidecek..

t.yazıcı