Sen kazandın.. Yenildim sana

Özür dilerim..

Bir yazıya “özür dileyerek” başlamak ilginçmiş. Biliyorum , beni çok bekledin daha doğrusu seni yad etmemi. Kaybetmeye öyle alıştım ki kazanma duygusu beni korkutuyor.

Ne tuhaf değil mi , her yıl sadece bir kez uğrardın bana . Bazen bir ay bile sürmezdi senli günlerim , ama yetinirdim biliyor musun.

Hep bir yanın eksik gelirdin bana , şiir okumamı çok severdin titrek sesime rağmen. Zaten “beklemek” başlı başına insanı şâir yapmaya yetiyor bile .. bak ne demiş şâir ;

“Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar..”

Yine bekledim , yine geldin..

Senin en kötü tarafın , ben ruhumu teslim etmedikce her yıl karşıma çıkacak olman.

Niye bilmiyorum senden vazgeçemiyorum.

Hatırlarmısın , deli gibi yağmurun altındaydık seninle birlikle.Herkes senden kaçarken yanında olmam sanırım özel hissettirmişti beni sana.

Beni soracak olursan , bir yılda pek bir şey değişmedi.

Hala aynı , duygusal boşlukları doldurmaya üzerime yok. Nerede sevgilisinden ayrılan soluğu benim yanımda alıyor , iki güzel söz duyanın neticesi havalara giriyor. Tam bu sefer oluyor derken bir bakıyorsun yine başladığım yerdeyim.

Gü-ve-ne-mi-yo-rum ! Sorun bende mi ?

Bazen sıradan biri olayım diyorum , sonra da acı çeken insanların yaralarını sardığım da bir acının daha kapanmasına yardımcı olduğum için bir tebessüm atıyorum kadere..

Gülmeyi unuttum. Gülemiyorum !

Evet , senide sarı sarı işetebilirim gülmekten. Ne zaman bir tebessüm filizi açsa suratımda TOKİ orayı bulup yerine beton dikiyor , ouv tamam pardon biraz ağır oldu.

Ne yaptıysam direnemedim sana , bak yine sana sığındım.

Sana hoş geldin diyemedim ama hoşça kal diyeceğim.

Belki geç kalmış sayılmam he ne dersin..

Hoş geldin Eylül..

Bakışlarımı süzdüğünü hissediyorum ara ara , safransarı yaprakların hala çok güzel.

Kıskanıyorum seni , herkes sana bir şeyler yazıyor.

Hani bana özeldin ?

İlk seninle sevişmiştim oysaki , ilk sana açmıştım kendimi.

Neyse , ötede aşık olmaya meyilli bir sürü sevda pıhtısı var , bir el at onlara , belki birileri için geç kalmış sayılmazsın...