Her yalnızlık bir ihtilal

Sonrası dedim kendime, neydi ki.. 

Hüznün ucunda yanan bir köz mü 

Yoksa közün içine iliştirilmiş hüzün mü.

Breh dedim yine kendime. 

Tek bir nefeste canıma okurum. 

Yalnızlığımı bertaraf eder, hakikaten insanların arasında olurum.

Yuh sesimle irkildim hemen peşine. 

Bu işte ters bir şeyler yok mu.

 Sırıttım kendime hemen, terslik benim ya dedim alenen.

Üstünkörü göz gezdirdim insanlara yine

Çalakaşık girdim çorbaya üflemeye mecalim yok diye

İzledim yolları, gördüm saydım

Boğazı kaçırdım, yine yolda daldım.

Uykum bir çığlık gibi, devamlı kendime uyandım.

Kıçım açık yattım, bütün rüyalara abandım.

Sessizlik korkutur bazen, korkuyorum da.

Bu iyelikler canımı sıktı, sıtkım sıyrıldı sıcaktan

Sitemim kendime, biber sürdüm sitemli yerlerime.

Üfleyerek yedim yoğurdu, üşüdüm.

Bacam tıkalıydı, hayallerimi yaktım.

Buram buram is kokuyordum kendimden kaçtım.

Yenildim, sevindim.

Sevindikçe yenildim.

Bütün bulanık suları içtim.

Vazgeçtim.

Küfrettim.

Yeminler bozdum, cenabet gezdim.

Tövbe ettim, secdeyi yere serdim.

Başa sardım, sonrası dedim.

Bir sigara yaktım.

Bir dumanı acıya eyledim.

Acıya hüzün ekledim.

Hüznüm secdem oldu

Ve ben sadece yenildim.

t.yazıcı

30.07.2016

00:27

her yalnızlık bir ihtilal