başlıksız

Yoksa bu kadar türkü yazılmazdı diye düşündüm. Bunca şey yazılmaz, söylenemeyen sözler söylenir, bütün susmuşlarımız birden dile gelir.

Göz hapsine girer bir kaç çift göz, bazıları refakat eder gece uykuya dalana kadar. Çoğu bakışlar uçar gider, bazısı öyledir ki ilk sapağa gelmeden kaybolur. Hatta bazıları şaşırtır, bulduğu ilk mazgal kapağına bütün sıvı yanlarını akıtır, süzülüp gider, yatağını bulur.

Gördüm onu. Bir çift insan gözüne karşı bir çift insan gözü.

Mağdurluk çöktü birden üstüme. Bir suçluluk duygusu oluştu içimde bana bakınca, kendimi kötü hissettim. Bu hissiyat bir yargılayan hissiyatı değildi, bir kaçış... Göz bebeklerim gözlerimden çıkıp gitmek istedi. Bir duyu organım bu bakış sonrası diğer duyu organlarıma kafa tuttu. 

Bir açıklama yap desem gözüme bu bakış sonrası, bana der ki;

"Onun yüzünde bütün doğruların yanlışlığa olan savaşı var, bir kere gözlerini kaptırdın mı savaşın tam ortasında bir süvari atı olup ilk darbeyi sen alıyorsun."

İlk darbeyi aldım.

Düşüyorum.