- ES -

Yorgun bir at sürüsü biriktirdim kafamda

Umarsızca sorguladım onları, kendimi tekrar ettim

Ben bu şiiri dörtnala yazdım, tökezledim, kızdım.

Yoruldum,

Ben bu şiiri yorularak yazdım

Yirmi gün ayakta, hoyrat ve başı eğik

Öyle derlerdi, atlarmış yirmi gün boyunca ayakta durabilen

Bir kısa bilgi,

Es..

Haydi vur kırbacı,

Sandalcı, balıkçı artık her neysen

Farkındayım balıklar aşağıdan seyrediyor dünyayı

Bir gün oltaya geldim, fena tongaya düşürdüler beni

Ağzım açık, pullu sözcükler kusmuştum.

Ben bu şiiri buharlaşırken yazdım

Balıklar küstü, çıkmadı yukarı

Hayallerim gibi boş içinde yarısı tuzlu sulu kova

Ulan suya tuz mu katılır!

Akşam üstü dinginliği nasıl olur

Nasıl ki akşam olur

Hakkaten akşam nasıl olur?

Başıma güneş geçmiş olmalı!

Bugün niyetliydim,

Niyet ettim bir şeylere

Ne olduklarını unuttum,

Bazen böyle yaparım, olayım bu.

Ben bu şiiri şunun için yazdım diyecektim,

Benden önce demiş biri fark ettim,

Neyse konumuz bu değil.

Banklar mı insanların altına oturur,

İnsanlar mı bankın üzerine oturur

Yine boş bulundum, daldım

Ben bu şiiri dalarak yazdım,

Vurgun yedim, bir balıkla göz gözeyim

Denize düştüm, yılana sarıldım.

Belime doladım yılanı, kemer yaptım.

Burundan alın diyorlar nefesi,

Daha sağlıklıymış.

Bir kelimeye takıldım, meğer makaraymış takıldığım

Yok yahu kelime olaraktan

Biraz da dalgınım sanki

Ulan az önce dalmamış mıydım?

Kulağımda yanık bir türkü

Az ileride şehrin korkunç  gürültüsü

Gece çökmüş ama ay hazırlıksız, karşımda.

Manyak pijamasını giymeyi unutmuş.

Güneş mi var o gözlük niye’ dedi kız

Sen varsın ya dedim,

Bir gülüşü var,

Bütün deistler kıskanır

Hahahha

Evet, beklediğim an bu an

Şarkının yükseliş anı, yükselmeliyim.

Ben bu şiiri Neşet Babayla yazdım

Sazının teli oldum, bütün eslerde nefes aldım

Karardı bahtım, dünyayı yalan buldum.

Bir zahidem olmadı,

Nazar eyledim hoş cemallere

Kendim ettim kendim buldum.

Ben bu şiiri kederimden yazdım,

Neşet Baba söyledi, ben kahroldum.

Bir tükürüğümle tüm okyanusu boğdum.

Tüm balıkçılara kıl oldum.

Ben bu şiiri öfkeyle yazdım,

Dümdüz yolda şarampole yuvarlandım

Kemerimi çektim, yalan oldum.

Bir rüzgar esti,

Dediğim es bu es değildi,

Bu sefer hakikaten esti.

Tenimde hissettim sevdiğimin nefesini

El verdim

Eli elime değdi

Eline can verdim.

Ben bu şiiri ona yazmak istedim, yine beceremedim

Bir es istedi yüreğim,

Esti gürledi, bir boşluk veremedi.

t.yazıcı