Büyük Âh'lar Coğrafyası

ne yazsam ne yaşasam bir pişmanlık

karaya vuruyor (ta) içimin karanlık yerinden vazgeçmişlikler

sular ısınıyor.. buharlaşıyor

yalnızlığımın nemi yine benimle kalıyor

bakışlar buğulu, yapış yapış

iğreti bir tebessüm gamzesiz yanaklarımda

paçalar sıvalı,

bir işçi ayakkabısı kadar yorgun adımlarım

derdimi paspaslayacak,

neşemi cilalayacak kimse yok (kimse yok)

ardı sıra dizilmiş yazgımız bütün mümkünlerin köşesinde (öyle diyorlar)

elimde garip bir hüzün.

Dökmemek için bakmıyorum ona (çay değil miydi o?)

Üzerime dökülüyor bütün keşkeler

Üzerime döküldü bütün keşkeler

Üzerimde bütün keşkeler

Bütün keşkeler..

Âh keşke..

Keşke…

t.yazıcı
15.10.15