- BAŞLIKSIZ ŞİİR -

Kalabalık mıyım neyim ben bugün

Gökkuşağı ile birlikte uyanıp
Yalnızlığımı selamladım.

Bu kadar renksiz olduğumu bilsem aynaya bakmazdım

Bütün sularım bulutların tepesindeyken nasıl buharlaştım?

Hangi damladan sorarım ben şimdi,
Dirhem dirhem yok oluşumun hesabını

Bu kadar geç kal(k)ınır mı hiç

Her şeye / hiçbir şey kadar

Bazen ile ama'nın kıyısında bir yerde

Bütün otlakçı kedilere sitem ederek

Kendi kılçığımı omurgama düğümleyerek

Susuz rakıya inat

Daha şeffaf ulaşacağım doruklara

Hangi ara bu kadar çoğaldım ben

Üçgen peynir ve simit şahidim olsun ki

çayı şekersiz içtim

susamları işaret parmağımla tek tek toparlayıp

bedenimin karadeliğine çektim.

Bu kadar tokken

Bu nefessiz koşmak niye

Akmamışken bir damla kanım

Alnımdan süzülen bu tere sitemim niye?

Bilmiyorum..

Bilmiyorsun

Bir kıpırtı oluştu karaciğerimde

Hayır, kafiye değil amacım

Eskittim biraz demiştim ya

Eskittik biraz

Her şey ile herkesin ortasında bir yerde

Düştükçe doğrulmakla hata mı yaptık

Sanki 'pes' demek daha kolaydı hayata

Kanarken dizlerimiz

Oluk oluk masum yerlerimizle sıvadık yaralarımızı

Tükendik demiyorum ama tükendik

niye ile niçin'in benzerliğinde bir yerde

ardı sıra dizilmiş ardışık sayıların

laneti var beynimin en köhne yerinde

bohem bir yaşamın susuz bucaksız bir kölesiyim

hava yağacak sanki

ben o ilk damladan kaçtığım için düştüler peşime

oysa ki annemin tembihlediği gibi

hiç ıslanmadım ama
bütün hayatım boyunca sırılsıklamdım..

t.yazıcı

16.05.2015
Kadıköy - Eminönü Vapuru