- ÇAM AĞACI -

Sakla hadi beni ey çam ağacı
Al koynuna, sar beni
Yorulmuşam,
Her şey diyebileceğim kadar çok şeyden
Usanmışam,
Bir sonra ki de son olmayacak diye
Bıkmışam,
Tekrarlamaktan adımlarımı.
Rüzgârına ihtiyacım var
Uzattım elimi
Bir dal ver hele
Tutunayım sana
Omuzlarıma kuşlarından serptir
Kaldıramam bu sessizliği
Bir es hele,
Değsin nefesin yüzüme
Bir kokunu yolla ,
Çekeyim tenini ciğerime.

Benim adım belli ey çam ağacı
Sen bir vasıf yükleme zülüfüme
Bırak sebepsiz sarılam sana
Az kökünden pay bırak hele
Kaynayıp gideyim yalnızlar şehrine.
Hele bir dinle beni,
Yeşile hasrettir yüreğim
Bir sev hele sevilmek nedir bilem
Bırak dalın olam
Meyven olam ey çam ağacı
Bir ses ver hele
Korkaram yalnızlıktan da ne çare

Acıkmışam ey çam ağacı
Aç kalmışam sevmelere
Afiyet, bal şeker olsun meyvelerin
Hele bir gölgeni ver
Biraz daha karanlık çekeyim zihnime
Az öte dur koma güneşi sehere
Vakit vakit değildir
Güle bile diken eylemiştir
Bakmaz gözümüzden süzülenlere

Yorulmuşam ey çam ağacı
Bilmezsin sen,
Bilmezler beni
Bir de benden gidenleri
Hele bir ateşinden ver
Çıra gibi bişmişem,
Devrilmişem
Hele bir tutuştur yüreğini
Kül eylemişem sinemi
Çak hele tutuştur beni
Gökyüzüne özenmişem
Bir kuşun gözüne hasret yüreğim
Denizlere sövmüşem
Dağları delip gelmişem buralara.

Benim yalnızlığım mevsimsiz ey çam ağacı
Yapraklarından bir tutam ver hele
Kuru kalmışam
Aç kalmışam renklere
Hele bir ses getir yüreğime
Çok susmuşam
Susa susa susamışam
Ben dökülüp gitmişem

t.yazıcı
kasıma veda ederken