- MERHABA ÖLÜM -

Böyle boşlukta geçen hergün, puşt zulasinda patlayan bir silahın mermisi gibi, delip geçiyor donuk gözlerimi..

Sanki öleli çok olmuş da, altı mühürlenmiş bir raporun gerekçesini veriyor silahın kalibresi..

Ve böyle her ahh ulan değişimde,

Bir cesedin soğukluğunda sönüyor yüreğimin ateşi..

Sen yoksun, ve ben yine bir başımayım..

Soluğumun buğusunda resmini yapıyorum cam kenarında.

Pencerenin altından sızan rüzgarı, ve her gece bana yastık olan çantamı bir tek ben tanıyorum..

Yanan mumun ışığında gölgemi gölgene benzetiyorum bazen,

Yani avare bir beyhudelik işte..

Ve işte hep böyle anlarda aklıma gelir ölüm..

Ama öyle pisi pisine değil, kanımın son damlasını namludaki merminin barutuna akıtarak,

Ve atılmamış o son kahkahayı, 

Resmedilmemiş son tebessümü,

Gözümdeki son ışıltıyı,

Çıkacak son nefesime katarak... !

t.yazıcı

09.07.2008

03:11