Hepsi bilgisayarın suçu

1/7

Yakalandık, hem de suçüstü. Eller yukarı, eller hepten yukarı. Eller ilelebet yukarı. Eller bize sormadan kuralları koyup bizden uymamızı isteyenlere ulaşıncaya kadar yukarı. Eller her şeyi düşündüğüm ve her şeyi anlamaya çalıştığım için benim için de yukarı. Seni es geçmeyeyim, senin için de eller yukarı. Bu amına koduğumun bilgisayarı sürekli donup kapandığı için tam yazıya konsantre olacağım yerde müziği kapatıp kafasına göre donduğu için yukarı, ilk girişimi siken bilgisayardır, burası için pes.

2/7

Çocuklara bir şeylerin yasak olduğunu söylemeyin. Bir şeyin yasak olması her zaman insan iştahını kabartır ve duyulan merak bazı hormonlarımızı en üst seviyeye çıkarır. Çocuktan kalma bu alışkanlık süregelmiş bir şekilde sürdürülürse kişi benim gibi kafayı sıyırabilir. İnsanları anlamaya çalışmak bilim tanrıları tarafından incelenmeli!

3/7

Dehşet derecede korkuyorum. Ve bu sebebini bilmediğim korku beni aydınlığa sürüklüyor. Yıllardır uğraşıp kendimi kilitlemeye başladığım bu kafesten beni yavaş yavaş çıkarıyor. Korku bütün güzelliklerin anasıdır. İçimde sızlayıp durur bir şeylere bağlamamanın verdiği zehir.
Ve ben çok oldu panzehirle sevişmeyi bırakalı.

4/7

Senin bilgisayar gibi gelmişini geçmişini sikeyim.

5/7

Bundan yıllar önce, götünden mi sikinden mi neresinden uydurdu bilmiyorum ama Dostoyevski çok haklı. Milyarlarca surat, gün içerisinde gördüğüm bütün yüzler bütün bakışlar. Bilir misiniz.. Bu manyaklık yazıyla anlatılamaz. İnsanların yüzüne bakıyorum. Ve amına koyayım senin bilgisayar gibi..
Ve anlamaya çalışıyorum. Zorluyorum kendimi. Sanki bir kişiyi es geçsem bütün duyu organlarım parçalanacakmış gibi. Ya da ne bileyim biri onları gerçekten anlamaya çalıştığımı anlayacakmış gibi ürperiyorum. Tenim kaskatı. Ve bütün otuzbirlerin şakşakları kulağımın dibinde.

6/7

Bana küfrü sevdiremezsin dedi. Dedikten üç hafta sonra –böyle hayatın amına koyayım- diye diye geldi. Hastasın sen dedi peşine. Manyaksın. İnsanın sınırlarını zorlayan bir şey var sende. Hem bütün tenini tanımak hem tüm parçalarına ayırıp en vahşi hayvanlara parçalatmak istiyorum seni dedi. Siz de olsa korkardınız değil mi? Lanet olsun! Korkmamalıyım. Korkmak beni doğru yola götürüyor yavaş yavaş. Ben, ben olmaktan çıkıyorum. Çünkü biliyorum, bir şeyleri aramak bir şeylerini kaybetmektir. Ve umudum 0.7 uç kalem gibi. Tükendikçe başkalarında arıyorum.

7/7

Hayatım hayatıma giren kişilere hak vermekle geçti. Kaybetmişliğimi yandaki cümle kadar net açıklayamam. Yazmıyorum amına koyayım, sikerim bilgisayar gibi belanı!