4 Temmuz

Bu fotoğrafta iki kişiydik..
İkibindokuzdan beri....
Az önce buraya tam bir buçuk sayfa yazı yazdım. sonra sildim. çünkü çok küfür etmiştim.
beni bilirsiniz , karşımdakinin kimliğine bakmadan söverim. kurallarım yok benim..
Eğer bu amı.. neyse. ne demiştim küfür yok!
Mavişime saygısızlık olmasın.
Ablam öldü la benim. ama aynı rahimden çıkmadık.
çıkmak istemezdim ama. böyle iyi. eminim ki oda aynı fikirdedir.
Biz aynı gün doğduk. o benden iki sene önce doğmuş
4 Temmuz..
Bugün benim doğum günümmüş la.
Aynı havayı ciğerimize doldurup , aynı ateşe üfledik pastada. Bilseydim benden önce gideceğini , ciğerimde yer ederdim. yada içime atardım o yanan mumun ateşini..
Dileği filan siktir et.. ne diledik de kabul oldu.
Hırsızlığı yada daha ondört yaşındayken bir baldıra sustalı saplamayı mı
hiç zannetmiyorum..
Ne düşünüyordum şurada acaba ?
Eminim ki 'ölüm' aklımın ucundan geçmiyordu..
Biz çok normal adamlar değiliz. daha doğrusu normal olan bir şey yok.
Şimdi oradan görebiliyor musun acaba işlediğim günahları.. Bana nasıl da kızıyorsundur.
'Sen gittin herkes ölmeye başladı..'
Neyse..
İyiki doğdun kız maviş..
Doğum günümüz kutlu olsun.

"Ben pencereden bakarken
Kimseler ölmemişti
Ölüm diye bir şey yoktu ki Hilmi Bey
Var mıydı?—
Yüzümden bir şeyler aktı aktı
İçim de menekşelendi Hilmi Bey
Gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk
Hiçbir yere gitmiyor.."