Terk Etme Beni Çocukluğum.. [BLOĞUM SESLENDİ]

Selaam , tekrardan ben.
İnternette gezinirken denk geldim , öyle hoşuma gitti ki seslendirmek istedim. Arada bir iki kendimle de konuştum , arada ses sürtüşmelerim oluyor affola :)
Bulduğum sitede yazar olarak " Ferihanaz " olarak geçiyordu , kendisi yazdıysa kutluyorum.

" Henüz daha erken çocukluğum,
Gitme uzaklara.
Tükense de bütün ihtimaller
Ki ölümde buna dahil,
Yaşarken ölmekse de tek bildiğim;
Hiç açılmamış bohçalarda
Çok umutlarım var elimde değil.
Sakın ha terketme beni çocukluğum,
Bırakma beni yalnız;
İçime kan akıtıp gölgelesem de neşeni,
Kırsam da bütün oyuncakları,
Bir ben miydim ezen karıncaları.
Hem sonra;
Ev sahibinin bahçesinden
Yalnız iki küpeli kiraz çaldım ben:
Evcilik oyununda
Kulaklarıma küpe yapmak için.
Kulaklarıma küpe oldu hakikaten,
Çocukluğunu yitirmiş bir çift gözün
Şikayeti üzerine öğrendim bu oyunun
Ne yaman bir öğretici olduğunu.
Sahi biliyor musun çocukluğum
Artık saçlarımı kınalıyorum,
Beyazları kapatmak öyle kolay olmuyor.
Bak gülüyorsun işte duyuyorum,
Gülme bana.
Hala bulutların üzerinde uyumayı düşlesem de,
Uçurtmaların kuyruğuna takılmayı dilesem de,
Farkındayım çok büyüdüm.
Ve o gün gelince çocukluğum,
Müptelası olduğum şehirde
O mahzun caminin avlusunda
Öylece gördüğün vakit beni
Beyazlara bürünmüş,
Boylu boyunca uzanmışken beni bırakma
İyi bilirdik demeyi unutma! "